Malarka z Szanghaju

Pan urodziła się w 1899 roku i we wczesnym dzieciństwie została osierocona przez oboje rodziców. Wuj, który przejął nad nią opiekę, był człowiekiem uczonym, o wszechstronnych zainteresowaniach i to on zaszczepił w małej Pan miłość do piękna, cytując jej obszerne fragmenty poezji chińskich liryków. Wuj miał jednak jedną słabość – opium, i gdy Pan skończyła czternaście lat, a dłużnicy zapukali do jego drzwi, bez mrugnięcia okiem sprzedał dziewczynkę do burdelu. W domu schadzek Pan otarła się o zło i niewyobrażalne wprost plugastwa. Tam też spotkała swojego wybawiciela i przyszłego męża, który nie tylko wykupił ją z niewoli, ale także umożliwił studia malarskie w Europie.

 

Możesz śledzić komentarze tego wpisu przy pomocy kanału RSS 2.0. Możesz zostawić komentarz lub wysłać sygnał trackback ze swojego bloga.

Zostaw odpowiedź